Reserveren is aan te raden !
reservatie@radiominerva.be of 03/219.32.68 (telefonisch tijdens de openingsdagen)
Deze zomer gaan twee van onze mascottes op reis. Doris en Ray gaan, als het lukt, heel de wereld rond. De mensen die Ray of Doris in handen krijgen wordt gevraagd om foto's te nemen van het beertje en die aan ons door te sturen. Doris werd vernoemd naar Doris Day, één de favoriete artiesten van Jeannine Scillie, vorig voorzitter van Radio Minerva en grootmoeder van huidig voorzitter Cindy. Ray is dan weer vernoemd naar Ray Conniff, één van de favoriete artiesten van Frank Boekhoff, de vorige voorzitter van Radio Minerva en vader van huidig voorzitter Cindy. Je kan de reis van Doris en Ray volgen op de website en ook op de radio duiken ze af en toe op.
Vertrek je binnenkort zelf met vakantie en wil je Beertje Doris meenemen? Dan kan je jezelf kandidaat stellen en een mailtje sturen met je gegevens en je reisbestemming naar beertje@radiominerva.be En wie weet kiest Doris jou wel als pleegouder om mee op reis te gaan.
Op woensdagavond kan je in de zomermaanden de beentje ...
Zaterdag zijn Lotte en Emily van Lullaby Embrace te gast ...
Nu donderdag spelen we weer Bingo in het Minerva Café ...
Eén van de laatste berichten
Dankuwel voor het prachtige overzicht van de Strangers. Wat een ontdekkingen in dit wonderbaarlijk overzicht. Proficiat Minerva vanuit het verre Limburg. Groetjes
Eén van de grootste genieën uit de popmuziek is niet meer: Brian Wilson overleed op 11 juni op 82-jarige leeftijd. Wilson was het gezicht én het brein achter de Californische Beach Boys, die vanaf het begin van de jaren ’60 hits aan de lopende band scoorden, met onder meer ‘Surfin’ Safari’, ‘Surfin’ USA’, ‘Fun, fun, fun’, ‘I get around’ en ‘Barbara Ann’. Naast Brian zaten ook zijn beide broers, Carl en Dennis, in de groep, zijn neef Mike Love en jeugdvriend Alan Jardine. Enkel Mike Love en Alan Jardine zijn nu nog in leven. Eerst zongen The Beach Boys nog over zon, zee, strand, snelle wagens, coole surfboys en mooie meiden, maar geleidelijk werd hun muziek volwassener en experimenteler, met ‘Pet Sounds’ uit 1966, als het orgelpunt. Wilson had een meesterwerk afgeleverd, maar het werd ook zijn ondergang. Door meningsverschillen over de ingeslagen richting, hing de groep nog met haken en ogen aan elkaar. Wilson zocht zijn toevlucht in karrenvrachten drugs en geneesmiddelen. Hij sloot zich thuis op, terwijl de rest van de groep op toernee ging. Pas begin 21ste eeuw dook Brian weer op en vormde zijn eigen begeleidingsband. Dat bracht hem onder meer op de Lokerse Feesten. De voorbije jaren verscheen Wilson na alweer een donkere periode opnieuw in het openbaar, maar met zijn gabbers van toen kwam het niet meer goed. Geniaal, maar ook goed gek: Brian Wilson was het allebei. Hij laat een vrouw en zeven kinderen achter.